artist statement
De bron waaruit ik put is klei, klei van de Maas.
Want naast mijn opleiding aan de kunstacademie in Den Bosch, kom ik uit een keramisten/kunstenaars familie en -omgeving. Ik ben gevormd door de kunstenaars om mij heen, het werk in de ateliers, de exposities die ze maakten met o.a. werk van Appel en Tajiri.
Daar waar mijn vroege werk volkomen abstract was, waren de sporen van het maken en de rauwheid van de klei toch altijd zichtbaar. En ook nu nog ondanks dat mijn werk de laatste decenia grote veranderingen heeft ondergaan. Door het verlies van een dierbare en mentor is mijn werk van abstractie naar figuratie gegaan. Nog steeds is de rauwheid van de klei aanwezig maar het werk is intuïver. Waar ik eerst voor mijn gevoel het 'karwei nog moest afmaken omdat het werk al bestond, weliswaar op papier, maar toch. Nu werk ik direct in de klei, meestal zonder tekening vooraf. Ik ben gefacineerd door beweging, de slordige houding van een jong meisje. Later zocht ik het in draaiingen en bevaligheid. In oude meesters, klassieke beelden, paarden, de natuur.
Eerst werkte ik vooral in keramiek dat ik beschilderde, later ook in brons vanwege de verstilling van het materiaal. Ik maak uitstappen in fotografie, het moment in de tijd, iets raars, iets ongrijpbaars toch willen grijpen.
Galeriën waren steeds meer gecharmeerd van mijn werk, omdat zeker in het begin mijn manier van werken met keramiek, nieuw voor hen was.
De laatste jaren zijn dieren en bevalligheid van mensen belangrijke thema's. En sinds een jaar, alseen soort spel, mensen die ieders familie zouden kunnen zijn.
Mijn werk zweeft tussen klassieke beeldhouwkunst en moderne hedendaagse keramiek en bronzen kunstwerken.
Het ambachtelijke vind ik fijn, laten zien dat je hulplijnen gebruikt, afgebroken stukken klei. Het kleur geven met de keramische pigmenten. Het stook proces. Het patineren van brons, zoals een schilder het penseel gebruikt, zo gebruik ik de gasbrander.
En zo af en toe maak ik werk waarvan ik meteen weet: hier gáát het om. Ik noem het sleutelwerken, werken die mij inspireren voor volgende werken. In zo'n werk komt alles bij elkaar: dromerigheid, ongrijpbaarheid, de personificatie van wereld
En diep binnen in, de Maas, Moeder Maas, altijd de Maas, daar waar alles is wat ik belangrijk vind.
recensie
“De start van het creatieve proces bij de beeldhouwer, houdt altijd als eerste de afweging van twee belangrijke
vragen in: welk materiaal ga ik gebruiken en wat voor vorm ga ik het geven.”
Het werk werd omschreven door Max Cornelissen, recensent als: “haar ging het vooral om het natuurlijke,
uit te drukken in een aantal kernwoorden: puurheid, zuiverheid, reinheid, onvermengd. Niets dan het natuurlijke.
Zij zocht het in wat de aarde heeft voortgebracht: fossielen, steenlagen, gevormd door vulkanische erupties,
het diepste en edelste van moeder aarde. In brons en klei. En de vorm, de uitkomst? Datzelfde ideaal streeft zij na.
En ze doet dat met durf. Niet over het gladde gepolijste, het opgepoetste wil zij spreken, maar als kunstenaar
die driedimensionaal denkt en werkt, ziet en zoekt ze het vooral in de vorm. Geen voor de hand liggende
vormen maar uitdagende , balancerende kunst. Die taal wil zij spreken. Los van het belerende,
het boodschapperige, het thematische, raakt zij bij de beschouwers aan de gevoelens en het verlangen
naar balans in het leven. Altijd bevallig, altijd verassend, altijd nieuw. Daarom zal haar kunst ook nooit vervelen
of vermoeien. Integendeel. Zonder mond en grote woorden laat Mirjam Jansen elk werk voor zichzelf pleiten.
Wie daarvoor niet gevoelig is, gaat aan de essentie van ons eigen leven voorbij”
In de loop der jaren ben ik vooral bekend
gewordendoor mijn paarden en
vrouwenfiguren in brons en keramiek en
door de speciale trophies voor de
tennistoornooien in Rosmalen.
Ik ben opgeleid aan de toenmalige
Koninklijke academie voor Kunst en
Vormgeving (nu St.joost School of
Art & Design)
In de afgelopen jaren is mijn werk te
zien geweest op tentoonstellingen
in toonaangevende galerieeën,
beeldentuinen en keramiek- en
kunstbeurzen.
In 2003 was ik een van de genomineerden
voor de titel kunstenaar van het jaar.
Mijn werk werd geselecteerd om
Nederland te vertegenwoordigen tijdens
de internationale keramiek manifestatie
Keramisk Sculpture 'Holofgård',
Odense Denemarken.
Werk is in bezit van een groot aantal
particulieren,verzamelaars en bedrijven,
waaronder:
Proteion, Ciro, Ordina Holding,
Sjeng Schalke, Hans Brus JHB Group,
gemeente Gennep, Kristie Boogert.
Voor de gemeente Gennep heb ik
het beeld 'Onder Moeders Paraplu'
gemaakt. Een verwijzing naar
de componist Johannes Wierts
en stadshistoricus Wiel van Dinter.